Saperka (popularna nazwa łopatki piechoty^[1][2][3]) – krótka, często możliwa do złożenia, mała łopatka o prostokątnej lub zakończonej w szpic głowni z zaostrzonymi krawędziami roboczymi i drewnianej lub metalowej rękojeści.

Składaną saperkę zaprojektował w XIX wieku amerykański wynalazca Edmund Zalinski. W armii saperki zaczęły być powszechnie używane w czasie I wojny światowej. Popularne określenie łopatki piechoty mianem saperki pochodzi od zastosowania w formacjach saperów, m.in. do wykopywania elementów min.

Saperka bywa też wykorzystywana na polu walki jako broń sieczna, a posługiwanie się nią w takiej formie jest elementem treningów oddziałów wojskowych (w tym jednostek specjalnych) wielu armii i wielu systemów walki, m.in. typu Krav maga oraz Combat^[4].